Oorlog en geweld

Eurocrisis, vluchtelingencrisis, Syrië, Turkije, oorlog, zinloos geweld, klimaatverandering, Brussel… Het is een willekeurige opsomming van nieuws, rampen en gebeurtenissen waarbij ik af en toe denk: “Ik kan het niet meer bijhouden”.
Deze stortvloed aan nieuws met bijna dagelijks nieuwe ontwikkelingen is ongekend. En toch moet je er iets mee, zeker als je met kinderen werkt. Want ook zij worden ermee geconfronteerd en het kan bijna niet anders of ze komen ermee aanzetten in de groep.

Ik kan het niet meer bijhouden

Als leerkracht moet je de actualiteit bijhouden, ook al denk je regelmatig, net als ik, dat je het niet meer kunt bijhouden en je de neiging hebt om je ervoor af te sluiten. Bovendien hoe houd je het allemaal bij naast alles wat je al allemaal moet? Je moet al zoveel bijhouden op je werk en ook naast je werk. Is het dagelijkse journaal voldoende? Moet je de krant lezen? Het kost allemaal zoveel tijd, je hebt ook nog een sociaal leven en/of hobby.
Al gauw komen mensen dan terecht bij de social media (Twitter, Facebook & Co). Dat is kort en krachtig en je bent bij. Je weet wel, dat het niet helemaal betrouwbaar is (iedereen kan daar van alles en nog wat beweren), maar het is tenminste snel en kost relatief weinig tijd. Wat moet je dan?

De oplossing

Ik zat ook in dat schuitje en zocht naar een mogelijkheid om mij dagelijks te informeren op een manier die niet veel tijd zou kosten. Dus actueel, compact, overzichtelijk en gemakkelijk toegankelijk.
Na enig zoekwerk kwam ik uit bij teletekst. Natuurlijk niet het meest flitsende medium, maar wel betrouwbaar (want door journalisten gemaakt), actueel (dag en nacht ververst), compact (slechts enkele alinea’s tekst – kort en bondig), overzichtelijk (binnenland, buitenland, sport en meer) en gemakkelijk toegankelijk (via televisie, op internet of via een app op de smartphone of tablet).
Ik kijk twee keer per dag, een keer in de ochtend en een keer in de avond. Hierbij lees ik teletekst van de NOS en RTL en af en toe van de Duitse ARD. Ik ben dan helemaal bij en als ik verdieping wil dan zoek ik op internet of ik lees uitgebreider in de krant. Het kost me bijna geen tijd. Ik hoef zelfs niet meer naar het journaal te kijken en daar ben ik niet rouwig om.
Ik ga dus voor teletekst als de oplossing. Het is een onderschat medium, want menigeen fronst zijn wenkbrauwen als ik het vertel.
Toch zijn er lichtpuntjes want onlangs gaf de NOS nog aan, dat de aantallen lezers van teletekst toenemen en niet afnemen, zoals in Vlaanderen waar teletekst vanaf 1 juni 2016 niet meer beschikbaar is. De NOS gaf verder aan, dat men blijft inzetten op teletekst en dat afschaffen niet aan de orde is.

Vlaanderen

Bij mijn teletekst-rondje nam ik de VRT ook mee, maar dat is voorbij vanwege de afschaffing ervan. Helaas, want hij was goed, die teletekst van de Vlaamse omroep. Gaandeweg heb ik wel gemerkt dat men bezig was met afbouwen, het nieuws kwam niet meer zo snel en bepaalde nieuwsfeiten vielen helemaal weg. Begin van dit jaar meldde de VRT dat men zou stoppen met teletekst omdat er steeds minder mensen gebruik maakten van die service.
Dank je de koekoek denk ik dan. Jullie hebben het zelf in de hand gewerkt door de geleidelijke afbouw.
Mijn uitspraak van een tijdje geleden (“Ik houd het niet meer bij”) is inmiddels behoorlijk achterhaald.

Update 1 april 2017: Ook RTL is gestopt met teletekst. Het is te hopen, dat de NOS bij haar eerdere standpunt blijft.

Als je wil, dan mag je hieronder reageren op dit artikel !