Waar is mijn vergiet?

Waar ik ook zoek, ik kan mijn vergiet niet meer vinden. Gisteren tijdens het koken miste ik opeens mijn vergiet.
Ik wilde mijn pasta afgieten. Snel zoeken hielp niet en daarom vandaag alle kasten in de keuken nagelopen, zonder resultaat. Ik begreep er niets meer van, want ik heb orde in de keuken en waar anders dan daar moet mijn vergiet zijn? Een inbraak heb ik niet gehad (trouwens wat zou iemand met een vergiet moeten?) en verder waren er geen bijzonderheden. Behalve dan…na lang nadenken…herinnerde ik me dat ik onlangs mijn woning flink heb laten renoveren. Toen ging de hele keukeninhoud in dozen en die dozen werden in een rommelkamer gestald. Ik heb die dozen nadien weer uitgepakt op enkele dozen, met minder relevant spul, na. In één van die dozen moet mijn vergiet zijn. Daar zal ik de komende dagen toch maar even op zoek gaan.

Vergiet op je hoofd

Naast het afgieten van bijvoorbeeld pasta zijn er blijkbaar ook mensen op deze aardkloot die het vergiet als hoofddeksel gebruiken, met name aanhangers van de Kerk van het Vliegend Spaghettimonster. Zij willen met vergiet op hun hoofd op hun pasfoto en dat heeft al in diverse landen tot problemen geleid.
In 2013 kreeg de Tsjech Lukas Novy toestemming voor een pasfoto met vergiet in zijn rijbewijs. De autoriteiten verwezen daarbij naar de wetten op godsdienstvrijheid.
In 2009 verkreeg ook de Oostenrijker Niko Alm een rijbewijs met een pasfoto waarop hij met een plastic vergiet op zijn hoofd stond afgebeeld. Wel moest hij eerst een psychiatrisch onderzoek ondergaan voordat hij zijn rijbewijs verkreeg.
Hoe dergelijke zaken in België en Nederland geregeld zijn weet ik niet, maar ik vermoed dat hier striktere regels gelden. Ik herinner me namelijk een protestactie in 2007 toen een man uit Hellevoetsluis als clown op de foto ging en met deze pasfoto een ID-kaart aanvroeg. Hij kreeg die kaart, maar moest hem later op last van de gemeente weer inleveren.

Van orde in de keuken naar orde in de klas

Maar goed, ik ben tamelijk ver van mijn vergiet afgedwaald. Ik moet dringend die resterende dozen met keukenspul uitpakken zodat ik mijn pasta de volgende keer kan afgieten. En de conclusie is ook, dat ik de orde in de keuken nog wat kan verbeteren. Tegelijkertijd heb ik me vandaag, door dat onvindbare vergiet, afgevraagd of ik tijdens mijn werk in de klas mijn spullen op orde had.

Ik kijk daar redelijk tevreden op terug. Het heeft wel een paar jaar geduurd voordat ik de juiste structuur had gevonden om binnen mijn klas alle zaken netjes geordend te hebben en ze ook snel terug te kunnen vinden. Er ging de eerste jaren nogal wat tijd verloren doordat ik bepaalde handboeken, werkbladen, verslagen, brieven of hulpmiddelen niet snel of helemaal niet kon vinden. Uiteindelijk heeft de frustratie die ermee gepaard ging geleid tot de aanschaf van verschillend gekleurde ordners en mappen om verslagen en brieven op datum op te bergen. Handboeken en handleidingen plaatste ik naar vakgebied op planken, werkbladen sorteerde ik op vak en daarvoor gebruikte ik een ladekast. De meest gebruikte hulpmiddelen kregen een plekje op of in de buurt van mijn bureau. Na schooltijd deed ik het nodige correctiewerk, bereidde ik mijn lessen voor en werd alles wat ik de volgende dag nodig had klaargelegd.
Ik heb ook gaandeweg meer oog gekregen voor de materialen die de leerlingen nodig hebben en waar die dan zouden moeten staan. Om te voorkomen dat leerlingen lange, en ook storende, afstanden moesten afleggen zorgde ik voor open kasten die goed en snel bereikbaar waren.

Link voor meer informatie:
Orde in huis – de keuken

Zo nu moet ik me voorbereiden op het terugvinden van mijn vergiet!

Als je wil, dan mag je hieronder reageren op dit artikel !