Klaswerk

met een schoolse blik

Het stille kind

| 1 reactie

Ik was een stil kind

Ja, ik was een stil kind en ik had moeite om in het openbaar te spreken.
Op school had ik er het meeste last van. Bij het sporadische groepswerk, het was tijdens mijn schoolcarrière echt een grote uitzondering, kreeg ik mijn mond niet open.
Dat veranderde ook niet in het voortgezet onderwijs. Pas op de “Pedagogische Academie” lukte het mij om mijn mening te geven in een kleine overzichtelijke groep. Dit was mede het gevolg van de didactische werkvormen die door leraren in het onderwijsproces werden ingezet. Tot dan toe was ik vrijwel nooit met groepswerk geconfronteerd en al helemaal niet met het fenomeen “spreekbeurt”.

Groepswerk

Tijdens de uitoefening van mijn beroep als leraar stelde ik vast, dat groepswerk en andere vormen van spreken in het openbaar steeds meer werden ingezet tijdens de lessen.
Ik zag er de voordelen, gezien mijn ervaringen, meteen van in. Ik heb groepswerk dan ook heel vaak en steeds vaker gebruikt.
Loop je nu door een school dan zie je bijna niet anders.
Heel goed!
Ik groeide zelf ook gaandeweg door het werken in een team en door allerlei bijscholingen waar je al tijdens de voorstelronde in het openbaar spreekt.
Het stille kind. Ja, ik was een stil kind en nu nog heb ik er regelmatig last van. Zo zie je maar weer wat voor invloed de aanpak in het onderwijs had en dus ook heeft. Natuurlijk zullen ook persoonlijke zaken als opvoeding en karakter hebben meegespeeld maar toch, als je nooit vertrouwd wordt gemaakt met iets dan ken je het niet en kun je er ook niet in groeien.

Het stille kind als onopvallend kind

Eerder schreef ik hier een artikel onder de titel Over een vergeten jas en vergeten kinderen. Het artikel gaat over onopvallende kinderen en hoe belangrijk het is om ze op te merken. Onopvallende kinderen vallen meestal in de categorie van het stille kind.
Het leren spreken in het openbaar (groepswerk, discussie, kring, spreekbeurt) is heel belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Kinderen worden mondiger en ook kritischer door hiervoor allerlei werkvormen in de lessen in te bouwen.

Laat het stille kind communiceren

Het stille kind vind je in vrijwel iedere groep. Meestal zijn er zelfs meerdere stille kinderen.
Laat ze in een veilige omgeving communiceren met andere kinderen.
Een leuke aanpak kwam in me op toen ik de theezakjes van een bekend theemerk zag. Op de theelabels staan vragen die tot een gesprek kunnen leiden. De theeproducent als aanjager van communicatie tijdens een theekransje!

Het stille kind

Leren communiceren met theelabels


Je lacht er misschien om, maar het idee is niet verkeerd als je aan de stille kinderen in de klas denkt.
Je zou zelf kaartjes met vragen over de leefwereld van kinderen kunnen maken. Vervolgens zet je ze in bij kleine groepen (veilige omgeving) die met elkaar gaan communiceren, of beter: leren communiceren. Hierbij kan ook het stille kind tot communicatie uitgedaagd worden. Op deze manier kan ook het stille kind naar méér groeien en uiteindelijk minder moeite hebben om in het openbaar te spreken.

Als je wil, dan mag je hieronder reageren op dit artikel !

Eén reactie

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt functionele en tracking cookies (en daarmee vergelijkbare technieken) om uw ervaring op onze website te verbeteren. Ook derde partijen kunnen cookies plaatsen om uw internetgedrag te volgen en u gepersonaliseerde advertenties te tonen binnen en/of buiten onze website. Meer informatie

Deze site is standaard ingesteld op 'cookies toestaan", om je de beste mogelijke blader ervaring te geven. Als je deze site blijft gebruiken zonder je cookie instellingen te wijzigen, of als je klikt op "Accepteren" hieronder, dan geef je toestemming voor het gebruik van Cookies.

Sluiten