Social media & Co

Jong en oud wordt tegenwoordig overladen met social media zoals Twitter, Facebook, Instagram, Whatsapp & Co. Het is ook zo eenvoudig allemaal, iedereen loopt met een smartphone en/of tablet rond en het is allemaal zo gepiept. Grote groepen jeugd lijken wel vergroeid met dat soort apparatuur dat overal en nergens onder handbereik moet zijn. Een rustig gesprek lijkt niet meer mogelijk, niet aan tafel, niet op de bank, niet in het restaurant. Ook niet in de trein of op de achterbank van de auto. Het landschap, vaak heel mooi, wordt niet eens meer waargenomen. En dat allemaal op steeds jongere leeftijd. Onlangs zag ik een moeder die haar kind bij het kinderdagverblijf uit de auto zette en haar nariep om vooral de telefoon niet uit te zetten.

Revival

Tegelijkertijd stel ik een revival vast van het gedurende meer dan 10 minuten naar iemand geboeid kunnen luisteren. De enorme en steeds toenemende belangstelling voor ‘vertellers’ is misschien ook jou lezer al opgevallen. Misschien is dat een positief effect van bovengenoemde apparatuur. Honderdduizenden mensen bekijken de filmpjes van ‘de universiteit van Nederland’ of de Engelse filmpjes van ‘Ted Talk’.

Inmiddels staan er honderden ‘lezingen’ op Youtube.
Ted Talk bestaat al wat langer en biedt zelfs meer dan 1000 ‘talks’.

Inhoud niet beschikbaar.
Accepteer cookiesdoor op Accepteren in de banner te klikken

Kan het dan toch nog?

Kan het dan toch nog…een boeiend of spannend verhaal vertellen in een klas met kinderen?
Kan het nog in deze vluchtige wereld met al die afleidingen?
Is vertellen in de ogen van de kinderen dan toch minder saai dan wij vaak denken?
Moet dan toch niet alles interactief zijn en kunnen kinderen dan toch langer dan 10 minuten geboeid naar een verhaal luisteren?

Ik ben een stuk positiever gestemd nadat ik, helemaal in de lijn van de hierboven geschetste revival, op de regionale zender L1 TV rondom de 4 mei-vieringen uitzendingen van een kwartier zag waarin overlevenden van de Tweede Wereldoorlog in klassen van de basisschool hun verhaal vertelden. Das was niet saai, dat was spannend, dat was boeiend en de kinderen luisterden met volle aandacht.
Je raakt bijna ontroerd, want je ziet het bijna niet meer.

Ik herinner me de betrokkenheid van leerlingen tijdens en na verhalen over Napoleons veldtocht naar Rusland, Leidens beleg en ontzet, het heelal en ga zo maar door.
Het is geweldig dat het nog kan. Hopelijk kan het ook nog in de rest van de 21e eeuw.

Als je wil, dan mag je hieronder reageren op dit artikel !

Anderen lazen ook:

• Ik kan het niet meer bijhouden Nieuws, rampen en gebeurtenissen waarbij ik af en toe denk: "Ik kan het niet meer…
• Aan de tablet Moet het onderwijs aan de tablet? Het iPad-onderwijs vindt van wel.