Mijn computer

Ongeveer een jaar geleden was het dat ik mijn computer en alle randapparatuur moest vernieuwen. Mijn kast ging toch al gauw 6 jaar mee en was niet meer zo geschikt om die grote nieuwe update van Windows 10 aan te kunnen. De aanschaf verliep goed en ook de update van Windows 10 kwam zonder morren tot stand. Even wennen aan wat nieuwe dingen en dat lukte snel, afgezien van wat irritaties na elke nieuwe update van Windows (telkens zijn geplaatste vinkjes in de privacy instellingen weer weggehaald). Maar goed, al bij al ben ik tevreden.

Aan de tablet

Hoe vaak had ik al gehoord, dat ik ook aan de tablet moest. Heel handig ‘s avonds bij de televisie en je kunt er buitenshuis snel iets mee. Dit soort raadgevingen werd ook nog gevoed door de media: kranten, tijdschriften en niet op de laatste plaats door allerlei televisieprogramma’s die je voortdurend oproepen om het “tweede scherm” te gebruiken want dan kun je dit en kun je dat.
Eigenlijk om van alle gezeur af te zijn, maar ook een beetje uit nieuwsgierigheid, besloot ik uiteindelijk om dan ook maar aan de tablet te gaan en er eentje aan te schaffen. Ik bezocht mijn vaste computerwinkel en kocht er eentje. Zo nu telde ik mee.
Nadat ik die tablet nu een half jaar, of iets langer, in gebruik heb moet ik vaststellen, dat ik er niet echt veel mee doe. Heel af en toe pak ik hem erbij als ik naar de televisie kijk en dan zoek ik wel eens wat op, maar dat heeft dan in de meeste gevallen helemaal niks met dat televisieprogramma te maken, het is dan eerder een website van een krant of zo. Ik haal er ook geen mail binnen, ik weet niet eens hoe dat zou moeten. Andere dingen doe ik er ook niet mee. O ja, ik maakte er wel ooit enkele foto’s mee (maar die vielen een beetje tegen) en ik speelde er een quizje (op aanraden van een buurvrouw). Voor mij is het dus niet meer dan een speeltje. Je kunt dus niet beweren dat ik nu echt aan de tablet ben.

Het onderwijs moet aan de tablet

Waarom vertel ik dat allemaal? Ik moet steeds weer aan die aanschaf denken als ik iets lees of hoor over Maurice de Hond die naast het veelvuldig houden van opinieonderzoeken een enorme pleitbezorger is geworden van tablets in het onderwijs. Hij beperkt zich niet tot het promoten van de tablet als onderdeel van het onderwijs. Nee, niet af en toe iets doen met de tablet, daar waar het iets toevoegt. Hij wil dat het onderwijs boeken en andere lesmaterialen aan de kant schuift en alleen nog maar met de tablet werkt. Nou ja, af en toe nog een boek maar dat is het dan ook. Meneer de Hond wil dat het iPad-onderwijs in Nederland eerder de regel dan de uitzondering wordt.

Natuurlijk, de vooruitgang is niet te stoppen, ook niet in het onderwijs. En dat moet je ook niet willen. Na de computer en het smartboard moet het tablet zeker ook een rol krijgen in ons hedendaagse onderwijs. Je kunt echter ook doorschieten. iPad-onderwijs, zoals door de Hond en anderen gepropageerd, is puur gericht op een zeer eenzijdige aanpak. Bij deze aanpak komt het handmatig schrijven door kinderen behoorlijk in het gedrang. Is het niet zo, dat we steeds hebben geleerd, gehoord en ook ervaren dat lesstof beter beklijft als leerlingen deze kennis met handmatig schrijven hebben verwerkt? Kunnen onze kinderen straks nog schrijven?
Ik sluit me, ondanks mijn geringe ervaring met de tablet, niet af voor de vooruitgang en ben er ook voor, dat de tablet een plek krijgt in veel lessituaties. Maar ik ben er ook voor, dat de consequenties van het gebruik van tablets in de klas, door onafhankelijk onderzoek, in kaart worden gebracht. Hierbij moeten ook de leraren met jarenlange ervaring in het onderwijs een stem krijgen. Hun stem vind ik van meer waarde dan die van een commercieel ingestelde BN’er. Bij die laatste zin komt het spreekwoord “schoenmaker blijf bij je leest” op.

Als je wil, dan mag je hieronder reageren op dit artikel !

Foto met toestemming van Pic Basement