De Azoren
Ik weet nog goed, dat de Azoren als reisbestemming voor mij totaal onbekend waren. Ik hoorde de naam wel eens bij het weerbericht voorbijkomen, maar ik wist niet eens goed waar ik die bestemming moest zoeken.
Nadat ik, na een vakantie op de Kanaaleilanden, een beetje gefascineerd raakte door eilanden ging ik in mijn Bosatlas op zoek naar de Azoren (zoiets als Google Maps e.d. bestond toen nog niet). Ik wist wel dat het eilanden waren en ik werd heel nieuwsgierig toen ik zag dat deze Portugese archipel van 9 eilanden halverwege tussen Europa en Amerika lag.
Het besluit was met een paar vrienden snel genomen en we reisden enkele maanden later, in de herfstvakantie, naar de Azoren (vlucht naar Lissabon met vervolgvlucht naar het hoofdeiland Sao Miguel). We raakten gedurende ons verblijf overweldigd door de schitterende natuur, de vele bezienswaardigheden, de gastvrije inwoners en de bijzondere Portugese sfeer op het eiland Sao Miguel. Een liefde voor de Azoren was geboren.
Meer eilanden
Ik ging op zoek naar meer eilanden om mijn honger te stillen. Ik was zo gefascineerd geraakt dat ik meer wilde weten over de Kanaaleilanden en over de Azoren. Maar daar bleef het niet bij. Hoeveel eilanden zou ik nog kunnen bezoeken? Welke eilanden in Europa zou ik op mijn verlanglijstje kunnen plaatsen? Niet alleen om er naar toe te gaan maar ook om erover te lezen. Door de opkomst van internet kon ik plotseling allerlei websites bezoeken, foto’s bekijken, reisverslagen lezen, recepten zoeken en muziek vinden. Een onuitputtelijke bron was gevonden.
Ik reisde naar heel veel eilanden. Ik wilde ze na al die gevonden informatie met eigen ogen zien. Zo zag ik het verdeelde Cyprus, het met cultuur overgoten Malta en het buureiland Gozo, het kleine maar fijne Kroatische eiland Krk, de Schotse eilanden Mull en Iona, het Portugese bloemeneiland Madeira, het typisch Engelse Isle of Wight, het eiland Anglesey in Wales en het zelfstandig eiland Isle of Man. Om de lijst compleet te maken ook nog de Spaanse eilanden Tenerife, La Gomera en Menorca en de Griekse eilanden Kos, Rhodos en Korfoe. Ik bezocht enkele eilanden zelfs meerdere keren omdat ze voor mij heel speciaal waren en zijn.
Liefde voor eilanden
Door al die reizen veranderde mijn liefde voor de Azoren in een liefde voor eilanden in het algemeen.
Ik werd een fan van de zee, het geluid van de zee, de kleuren van de zee, de verschijningsvormen van de zee onder verschillende weersomstandigheden.
Ik was onder de indruk geraakt van de volledig andere manier van leven op al die eilanden, de andere geur, de andere sfeer. In een zin: alles was anders.
Eilandbewoners hebben een manier van leven die anders is dan de leefwijze van mensen op het vasteland. Eilandbewoners zijn meer met elkaar verbonden, ze vormen een hechte gemeenschap. De strijd tegen de zee en de enorme invloed van het weer met al zijn grillen, de onderlinge afhankelijkheid en het isolement zijn zaken die hierbij een grote rol spelen.
Een interessante vraag blijft hoe een eilandgemeenschap weet te overleven in deze zeer drukke en commerciële tijd en het veelvuldig vertrek van jonge mensen op zoek naar werk.
Liefde voor…
In mijn lespraktijk heb ik altijd gezocht naar ideeën om kinderen enthousiast te maken voor onderdelen van de lesstof die vaak als saai worden ervaren. Mijn liefde voor eilanden heb ik op diverse manieren vertaald naar “Liefde voor iets”.
Ik geef een praktijkvoorbeeld. In de aardrijkskundeles liet ik de kinderen individueel aan de slag gaan met de atlas. De opdracht luidde: “Zoek op de wereldkaart een plek buiten Nederland waar je meer over wilt weten”. Kinderen zochten een land, een zee, een meer, een eiland, een werelddeel, een woestijn, een gebied uit dat hen wel iets leek om verder mee aan de slag te gaan. Toen de definitieve keuze in overleg met mij was gemaakt moesten de kinderen voorbereidingen voor de volgende les treffen. Ze moesten bedenken hoe ze aan meer informatie zouden kunnen komen die ze dan in die volgende les zouden kunnen gaan zoeken in boeken, op internet of via zelf meegenomen kranten, brochures en folders. Uiteindelijk waren 6 lessen nodig om tot een afgerond geheel te komen (inclusief een presentatie in de vorm van een spreekbeurt, een werkstuk of een collage).
Bij de meeste kinderen ontstond gaandeweg de rit een enthousiasme voor “hun” onderwerp dat ik niet had verwacht. Bij mij ontstond ooit een liefde voor de Azoren en later voor eilanden in het algemeen. Nu zag ik hoe ook bij een aantal van de kinderen in mijn klas de “liefde voor iets” was geboren.
Zullen ze het ooit vergeten?
copyright foto Azoren (bovenaan): Francisco Botelho
Als je wil, dan mag je hieronder reageren op dit artikel !